Terapia

 

Jakie techniki wykorzystuję w terapii?

» Mięśniowo – powięziowy masaż tkanek głębokich 

Jest to jeden z rodzajów terapii przywracającej prawidłowy stan głębokich warstw mięśni oraz tkanek, których nie jesteśmy w stanie opracować wykonując np masaż klasyczny czy sportowy.

Masaż głęboki wykorzystuje takie techniki jak rozluźnianie mięśniowo – powięziowe, masaż tkanki łącznej oraz terapię punktów spustowych. Terapie tego typu nazywane są również działaniem manualnym na tkanki miękkie.

Jak działa masaż głęboki? W przypadku przewlekłych napięć, czy przy uszkodzeniu tkanki mięśniowej, pojawiają się zrosty (pasma które są sztywne, bolesne). Mogą one występować zarówno w mięśniach, ścięgnach jak i więzadłach. Zrosty mogą wywoływać ból, blokować krążenie w tkance, powodować ograniczenie zakresu ruchu. Mogą być też przyczyną występowania stanów zapalnych.

Powięź i inne tkanki miękkie mają bardzo duże zdolności adaptacyjne do warunków w jakich funkcjonują, również tych niekorzystnych. Zaliczyć można do nich między innymi: nieodpowiednie warunki pracy, brak odpowiedniego ruchu, nadwagę, lub pracę wykonywaną przez większą część czasu w jednej pozycji (np praca biurowa). Niekorzystny wpływ ma również stres, niewłaściwy tryb życia, zła dieta lub wcześniejsze niewyleczone urazy. To wszystko sprawia, że powięź powoli przestaje funkcjonować prawidłowo.

Problemy z prawidłową funkcją powięzi pojawiają się także na skutek sumujących się mikrourazów i przeciążeń, które mogą prowadzić do występowania stanów zapalnych i nieprawidłowej przebudowy tkanek.

Masaż głęboki poprzez powolne rozluźnienie, wydłużenie i zlikwidowanie istniejących zrostów oraz patologicznych wzorców ruchowych, znosi ból i przywraca prawidłowy zakres w bardzo efektywny i nieobciążający pacjenta sposób. Poprzez przywrócenie odpowiedniej struktury opracowywanym tkankom, ułatwiamy im pełnienie ich fizjologicznej funkcji.

» Terapia punktów spustowych

Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe (ang. trigger points) są to niewielkie obszary w mięśniach, często wyczuwalne dotykiem jako zgrubienia, guzki lub struny, które charakteryzują się znaczną bolesnością. Pod wpływem ucisku tych punktów następuje uczucie silnego bólu, który może promieniować do innych obszarów ciała.  Punkt spustowy jest bolesny podczas palpacji i może prowadzić do specyficznych, promieniujących bólów, napięć mięśniowych (także w innych mięśniach) lub reakcji wegetatywnych.

Wyróżnia się aktywne i ukryte punkty spustowe.

Aktywny punkt spustowy wywołuje ból zarówno w spoczynku, jak i podczas aktywności. Natomiast ukryty punkt spustowy może wykazywać wszystkie diagnostyczne cechy punktu aktywnego, jednak wywołuje on ból tylko przy palpacji. Aktywne punkty spustowe mogą przekształcić się w ukryte, w sytuacji gdy czynniki sprzyjające utrzymywaniu się punktów spustowych nie występują lub gdy mięsień jest wystarczająco rozciągany podczas codziennej aktywności. Również ukryte punkty spustowe mogą latami istnieć bezobjawowo w mięśniu, a następnie przekształcić się w punkty aktywne. Czynniki sprzyjające takiej transformacji to między innymi nadmierne rozciągnięcie lub nadmierna praca mięśnia, czyli dysfunkcje wywołane przeciążeniem mięśnia.

Objawy wskazujące na występowanie aktywnych bądź ukrytych punktów spustowych:

• ograniczona bierna i/lub czynna ruchomość w pozycji rozciągnięcia i skrócenia mięśnia; wyczuwalny jest opór przy ruchu (uczucie sztywności);

• osłabienie mięśnia;

• promieniujący ból według charakterystycznego wzorca,

Czynniki sprzyjające powstawaniu punktów spustowych:

• ostre przeciążenia mięśniowe,

• chroniczne przeciążenia z przemęczeniem mięśnia,

• bezpośredni uraz,

• wychłodzenie (aktywność mięśniowa bez wcześniejszej rozgrzewki),

• inne punkty spustowe,

• schorzenia narządów wewnętrznych,

• zmiany zwyrodnieniowe stawów

Techniki wykorzystywane do terapii Punktów spustowych:

 Relaksacja poizometryczna/techniki energizacji mięśni/mięśniowo-powięziowe rozluźnienie

Zajęty chorobowo mięsień wydłuża się na tyle, aby powstałe napięcie uniemożliwiało dalsze rozciąganie. Współpracując z pacjentem wykonuje się odpowiednie kombinacje napięcia izometrycznego i rozluźniania. Po osiągnięciu naturalnej długości mięśnia pacjent czynnie utrwala uzyskany zakres ruchu.  Pacjent może zwiększyć efektywność poprzez odpowiednie dopasowanie oddechu.

Kompresja niedokrwienna/manualne hamowanie.

 W tej technice uciska się punkt spustowy. Ból, który powstanie przy nacisku, musi być dobrze tolerowany przez pacjenta; służy on także jako objaw kontrolujący. Jeżeli po krótkim czasie ( do jednej minuty) ból zniknie, zwiększa się nacisk aż do osiągnięcia następnej bariery bólowej. Kompresję powtarza się wielokrotnie, aż do całkowitego ustąpienia bólu. Pacjent następnie aktywnie utrwala osiągnięty nowy zakres mchu.

Głęboki masaż rozcierający (ang. deep friction)

 Polega na poprzecznym rozcieraniu pasma włókien mięśniowych obejmujących punkt spustowy. Ruch jest wykonywany w poprzek całego pasma ze stałą prędkością. Początkowo technika ta jest bolesna, dlatego siła jest dobrana do możliwości pacjenta. Rozcieranie trwa aż do ustąpienia bólu (2-3 minuty). Następnie pacjent wykonuje ćwiczenia czynne w celu utrwalenia zwiększonego zakresu ruchu.

Oprócz wielu różnych technik, stosowanych w leczeniu punktów spustowych, podczas terapii należy pamiętać o dwóch istotnych rzeczach:

1. Pomimo dobrych bezpośrednich rezultatów terapii czynniki sprzyjające utrzymywaniu się punktów spustowych często będą powodowały reaktywację punktów spustowych, a nawet dolegliwości. Dlatego bardzo ważne jest ich wyeliminowanie lub ograniczenie .

2. Pacjent powinien brać czynny udział w terapii. Musi być świadomy, które pozycje i ruchy są dla niego obciążające. Po terapii bardzo ważne jest stosowanie ćwiczeń rozciągających odpowiednio dobranych dla Pacjenta.

» Fascial Distortion Model (FDM) – Model dystorsji powięzi wg Typaldosa
FDM

Jest to model anatomiczny, w którym objawy kliniczne w połączeniu z mową ciała pacjenta umożliwiają diagnozę jednego lub kilku zniekształceń układu powięziowego. Jest nową i efektywną metodą leczenia bólu i dolegliwości występujących w obrębie aparatu ruchu. Metoda  została stworzona przez amerykańskiego  osteopatę i  lekarza medycyny ratunkowej dr Stephena Philipa Typaldos’a.

Wykorzystując mowę ciała (gestykulację) oraz sposób w jaki pacjent opisuje ból, terapeuta jest w stanie natychmiast zastosować dopasowaną formę terapii manualnej, przynoszącą w większości przypadków natychmiastową poprawę. Obecnie jest uważana za jedną z najskuteczniejszych terapii manualnych zwalczających ból.

Czym w ogóle jest powięź?

Powięź to kolagenowa tkanka łączna okalająca i przenikająca całe nasze ciało. Odgrywa w ciele rolę pośredniczącą. Daje większą stabilność niż mięśnie, a jednocześnie większą plastyczność od kości. Znajdziemy ją w każdej części naszego organizmu. Każda komórka jest osłonięta układem powięziowym.

Pełni ona wiele funkcji, przede wszystkim: dźwiganie, przenoszenie sił i stabilność, amortyzacja, funkcja obronna i transportowa. Z punktu widzenia terapii najistotniejsze jest dźwiganie i podpór. Tkanka łączna, czyli układ powięziowy, tworzy kompletny system wiążący ze sobą wszystkie części ciała i organy wewnętrzne. Możemy podzielić ją na 3 grupy: powierzchowną, głęboką i namięsną.

FDM wyróżnia 6 różnych zaburzeń układu powięziowego:

– taśma spustowa

– dystorsja kontinuum

– przepuklina punktu spustowego

– dystorsja cylindryczna

– dystorsja fałd

– fiksacja tektoniczna

» Flossing

Jest to specjalna technika bandażowania przy pomocy miękkiej, elastycznej taśmy. Skutecznie wpływa na poprawę ruchomości i zmniejszenie dolegliwości bólowych. Poprzez silny ucisk działa również przeciwobrzękowo. Można bezpiecznie stosować ją zarówno w stanach ostrych jak i przewlekłych

Taśma owijana jest ciasno wokół samego stawu oraz sąsiadujących tkanek, po czym wykonuje się określone ruchy i ćwiczenia.

Zabieg flossingu doskonale dopełnia i wspomaga terapię manualną, terapię w obrębie mięśni i powięzi, regenerację oraz trening funkcjonalny

» Energizacja mięśni

Głównym ich celem jest zlikwidowanie zaburzeń w obrębie tkanek miękkich poprzez wykorzystywanie wysiłku fizycznego pacjenta – odpowiedniej kombinacji napięcia izometrycznego i rozluźnienia. Dysfunkcja mięśniowo-szkieletowa rozwija się na skutek szeregu zmian fizjologicznych i w efekcie prowadzi między innymi do powstawania patologicznych wzorców ruchowych. Zastosowanie technik energizacji mięśni prowadzi do poprawy zakresu ruchów w stawach przy istniejącym ograniczeniu.

Techniki są bardzo bezpieczne i z powodzeniem mogą być stosowane zarówno u pacjentów w ostrych jak i przewlekłych stanach bólowych. Po zabiegu zwiększa się zakres ruchomości stawów a pacjent zazwyczaj ma poczucie rozluźnienia i swobody ruchu.

Najlepsze rezultaty ich stosowania osiąga się w stanach nadmiernego napięcia mięśniowego (hipertonia), przy obecności przykurczów pochodzenia mięśniowego i łącznotkankowego, przy ograniczeniu ruchomości w stawach wynikających z dysfunkcji tkanek miękkich.

» Masaż klasyczny, leczniczy, sportowy

Masaż jest formą fizycznego oddziaływania na organizm ludzki za pomocą bodźców mechanicznych. Głównym bodźcem oddziałującym na tkanki jest ucisk, którego celem jest wywołanie odczynu miejscowego i ogólnego. Masaż może być całościowy lub częściowy, skupiając się na konkretnej partii ciała – np. plecach i karku czy nogach – w zależności od potrzeb. Ma zbawienny wpływ na organizm, pobudzając tkanki, regenerując mięśnie, czy też poprawiając ukrwienie. Stosuje się go dla złagodzenia sztywności, napięcia i bólu mięśni.  Poprzez masaż zwiększamy dopływ krwi do masowanego miejsca, co przyspiesza proces regeneracji. Świetnie sprawdza się jako profilaktyka urazów i przeciążeń zarówno u sportowców jak i osób nie uprawiających żadnej aktywności.

» Trening funkcjonalny, ćwiczenia indywidualne

Odpowiednio dobrane ćwiczenia i systematyczność w ich wykonywaniu to podstawa utrzymania lub poprawy sprawności fizycznej. Jest to najlepsza forma profilaktyki oraz leczenia i zapobiegania w przyszłości już istniejących urazów, przeciążeń, przykurczy mięśniowo – stawowych. Ćwiczenia pomagają w utrzymaniu odpowiedniego balansu mięśniowego, co ogranicza występowanie dolegliwości bólowych. Wytrenowane i odpowiednio rozciągnięte mięśnie są również znacząco mniej podatne na kontuzje. 

ćwiczenia trening rehabilitacja